به گزارش مشرق، حسین شریعتمداری طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت:

۱- از افلاطون، حکیم بلند آوازه یونان باستان حکایت کرده‌اند که در محفلی به او خبر دادند، فلان شخص که به نادانی شهره خاص و عام است از تو تمجید فراوان می‌کرد! حکیم زانوی غم به بغل گرفت و ‌گریست. شاگردان با تعجب پرسیدند؛ چه جای گریه است؟! او از شما تمجید و تجلیل کرده است! افلاطون گفت؛ علت ‌گریه من نیز همین است و نگرانم چه کار احمقانه‌ای از من سر زده است که آن احمق نادان را خوش آمده و زبان به تعریف و تمجید من گشوده است؟!

۲- طی بیش از ۴۳ سالی که از عمر جمهوری اسلامی ایران می‌گذرد حتی یک روز را نمی‌توان آدرس داد که آماج سخت‌ترین توطئه‌ها و انواع حملات نظامی، اقتصادی، سیاسی و... نبوده باشد. در این هجوم همه‌جانبه تمامی قدرت‌های بزرگ و بسیاری از دولت‌های ریز و درشت سهیم بوده‌اند و دست به توطئه‌ها و حملاتی زده‌اند که برخی از آنها برای سرنگونی بزرگ‌ترین قدرت‌ها نیز کافی بوده است! فهم این واقعیت نیازی به اسناد محرمانه و سرّی و یا برخورداری از اذهان پیچیده ندارد. بلکه فقط یک نیم نگاه به راهی که پیموده‌ایم به وضوح از آن حکایت می‌کند.

۳- حالا جمهوری اسلامی و دشمنانش را در دو نقطه به ارزیابی و مقایسه بنشینید. نقطه آغاز و نقطه‌ای که امروزه ما و حریف در آن ایستاده‌ایم. چه می‌بینید؟ نظام تازه تشکیل‌شده جمهوری اسلامی ایران که به قول امام راحلمان(ره) با دست خالی شروع کرده بود و انبوهی از انواع حملات دشمنانش را پشت سر گذاشته است، امروزه به قول جرج فریدمن به بزرگ‌ترین قدرت نظامی و علمی و تکنولوژیک منطقه تبدیل شده است و دشمنانش به گفته هنری کیسینجر در اجلاس سال ۲۰۱۱ آتلانتیک، از قله به دره سقوط کرده‌اند. غیر از این است؟ یک بار دیگر به مقایسه بنشینید و حال‌وروز آن روز و جایگاه امروز کشورمان را نظاره کنید. موقعیت گذشته و حال آمریکا و اروپا را هم فراموش نکنید.

۴- هم‌اکنون، هزاران سایت در فضای مجازی و صدها کانال تلویزیونی فارسی، عربی، انگلیسی، فرانسوی زبان همراه با صدها نشریه مکتوب، به طور شبانه‌روزی به تبلیغات سوء ، دروغ‌پراکنی و سیاه‌نمایی علیه ایران اسلامی مشغولند. خُب چه خبر است؟! حضرت امام -رضوان‌الله تعالی علیه- خطاب به آمریکا می‌فرمودند؛ اگر می‌گویید اتفاقی نیفتاده، چرا این‌قدر سر و صدا می‌کنید؟! آیا حجم انبوه توطئه‌ها و تبلیغات دشمنان ریز و درشت و پادوهای وطن‌فروش داخلی آنها، نشانه اوج قدرت و بلندای قله‌ای نیست که امروزه جمهوری اسلامی ایران بر فراز آن ایستاده است؟! اگر اینگونه نیست، اینهمه سر و صدا و هجوم بی‌وقفه برای چیست؟! اگر آنگونه که برخی از کاسه‌لیس‌های داخلی ادعا می‌کنند، انقلاب در گذر زمان رو به افول بوده است! چرا توطئه‌ها و حملات دشمنان هر روز شتاب بیشتری گرفته است؟!

۵- در این میان فلاکت‌بارترین اقدامات علیه ایران اسلامی از سوی ستون پنجم و پادوهای داخلی آمریکا و اسرائیل صورت می‌پذیرد. همان‌ها که نتانیاهو از آنان باعنوان بزرگ‌ترین سرمایه اسرائیل در ایران یاد می‌کرد و شیمون پرز تاکید می‌کرد که آنها به نمایندگی از اسرائیل علیه جمهوری اسلامی فعالیت می‌کنند! نگاهی به آنچه می‌گویند و می‌نویسند بیندازید! دروغ‌های خنده‌دار، تحلیل‌های آبکی، ناسزاهای چارواداری،کفگیرهایی که به تَه دیگ خورده است و چنته‌هایی که خالی مانده است و...

به عنوان مثال و فقط مشتی از خروارها از بی‌سوادی آمیخته به کینه‌توزی این جماعت می‌توان واکنش آنها به مردمی شدن یارانه‌ها را آدرس داد. نوشته‌اند « ‌احیای کوپن به جای احیای برجام دستاورد یک‌ساله دولت و مجلس انقلابی»! و اصلاً هم به روی خود نیاورده‌اند که نتیجه برجام تحویل ده‌ها امتیاز نقد به دشمن در مقابل وعده‌های نسیه بود تا آنجا که اعتراض سیف و صالحی و ظریف را نیز به دنبال داشت و هنوز نتوانسته‌اند حتی یک دستاورد برای آن معرفی کنند! ولی توزیع کالا برگ، کمک به معیشت مردم و برخوردار کردن آنها از امکاناتی است که تاکنون بخش قابل توجهی از آن به حلقوم دلال‌ها می‌رفت و...

نوع برخورد کاسه‌لیس‌های یاد شده به‌اندازه‌ای سخیف و دَم‌دستی است که اگر کسی کمترین اهمیتی برای شخصیت خود قائل باشد، هرگز به آن تن نمی‌دهد. از این روی تن دادن آنها به اینگونه اقدامات سخیف و دَم‌دستی فقط با دو احتمال قابل ارزیابی است‌، کم‌دانی و یا وطن‌فروشی! و صد البته کم‌دانی خوش‌بینانه‌تر از وطن‌فروشی است!

۶- حالا به ماجرای صدر این وجیزه برمی‌گردیم. چرا افلاطون‌حکیم وقتی شنید شخص نادانی از او تعریف و تمجید کرده است به شدت نگران شده و گریسته بود؟ او خود می‌گوید نگران بودم چه کار احمقانه‌ای از من سر زده که مورد پسند آن احمق بوده است! خُب می‌توان نتیجه گرفت که عکس این قضیه هم صادق است و هنگامی که جماعت احمق‌ها از حرکت و عملکرد یک جریان سیاسی و یا اجتماعی به خشم آمده و زبان به بدگویی بگشایند می‌توان و باید نتیجه گرفت که جریان یاد شده در مسیری درست و عاقلانه حرکت می‌کند.

با این حساب، وقتی مردم این مرز و بوم می‌بینند بیش از ۴۳ سال است که قدرت‌های ریز و درشت جهانی و دنباله‌های داخلی آنها همه توان خود را علیه ایران اسلامی به میدان آورده و طرفی نبسته‌اند ولی هنوز عبرت نگرفته و کماکان به حرکت بی‌نتیجه خود ادامه می‌دهند، باید به قول امام سجاد علیه‌السلام خدا را شاکر باشند که دشمنانشان احمق هستند و از کینه‌توزی و بدگویی این همه دشمن احمق خوشحال باشند؟! افلاطون حکیم اگر جای ما بود، از خوشحالی بال درآورده و از خنده غش کرده بود!